บันทึกการเดินทางบนถนนเลียบแม่น้ำโขง หนองคาย-เชียงคาน

หลังจากที่ผมได้เดินทางมาจากจังหวัดบึงกาฬและเข้าพักที่เกสเฮ้าในตลาดท่าเสด็จติดริมแม่น้ำโขงนั้น  เป้าหมายของผมต่อไปคือการเดินทางไปเชียงคานโดยใช้เส้นทางรถที่วิ่งเลียบแม่น้ำโขงจะผ่านอำเภอท่าบ่อ ศรีเชียงใหม่ สังคม ปากชม บ้านธาตุจนถึงเชียงคาน   เส้นทางนี้ผมตั้งใจมาเลยครับว่าจะต้องใช้เส้นทางนี้เดินทางผมเคยอ่านจากรีวิวของท่านอื่นเขาบอกกันว่าเป็นเส้นทางที่สวยงามอีกเส้นทางหนึ่งครับ ลองตามมาดูกันนะครับว่าจะสวยงามขนาดไหน

่

ก่อนจะออกเดินทางตอนเช้านั้นผมได้ไปถามเวลารถที่จะไปจังหวัดเลยมาก่อนล่วงหน้าครับและให้เพื่อนที่อยู่ทางหนองคายถามให้อีกทีโดยรถที่จะไปถึงจังหวัดเลยมีเที่ยวเดียวครับ 07.30 น.  นอกนั้นในเวลาอื่นๆ ก็จะมีไปถึงแค่ปากชม ศรีเชียงใหม่ ท่าบ่อเท่านั้นครับ

พอถึงวันที่เดินทางผมก็รีบตื่นแต่เช้าครับเช็คเอ้าคืนกุญแจออกจากห้องพักครับเดินทะลุผ่านตลาดท่าเสด็จมา และมาเรียกรถสามล้อสกายแล๊ปผมยืนรอรถสักพักนึงรถก็มาเหมาไป บขส.หนองคาย 40 บาท   

กำลังนั่งรถสกายแล๊ปไป บขส.หนองคาย ครับ

ถึงแล้วครับคิวรถที่จะไปเลย พอถึงผมก็ไปถามดูครับว่าถ้าลงอำเภอปากชมจะมีรถไปเชียงคานไหม พี่เขาบอกไม่มีครับต้องลงที่แยกบ้านธาตุแล้วไปดักรถหกล้อรถประจำทางที่วิ่งระหว่าง เลย-เชียงคานอีกทีครับ  ค่ารถ 120 บาทจ่ายบนรถครับ

ยังมีเวลาเหลืออยู่ครับก็เลยกินข้าวรองท้องไปก่อนเพราะเพื่อนๆ ที่อยู่ทางหนองคายบอกว่าใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 5 ชม.กว่าจะถึง ก็เลยสั่งข้าวราดแกงกินที่ บขส.ครับพร้อมเตรียมตัวเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยอีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงสิ่งที่ผมกังวลที่สุดคือการปวดห้องน้ำผมจึงดื่มน้ำน้อยมากๆๆ พอถึงเวลาประมาณ 07.10 น. พีคนขับรถแกดันออกก่อนเวลาสิบนาที โชคดีนะครับที่ผมมาเร็วมานั่งรอรถก่อนไม่งั้นถ้าตกรถผมคงผิดแผน

รถขับมาตามทางเรี่อย ๆ ครับเริ่มเข้าสู่อำเภอท่าบ่อจนถึงมาถึงอำเภอศรีเชียงใหม่พี่คนขับก็บอกว่า "อ้าวกินข้าวเช้ากันก่อนพักรถครึ่งชั่วโมง" รถออกอีกทีเก้าโมงครึ่งครับ

ผมไม่รู้ทำอะไรก็นั่งรออยู่ตรงท่ารถเหลือบไปเห็นห้องน้ำเลยขอเข้าห้องน้ำก่อนปวดไม่ปวดก็ขอเข้าก่อนเพราะจะจอดอีกทีตอนไหนก็ยังไม่รู้

ภาพบริเวณท่ารถที่อำเภอศรีเชียงใหม่ครับ ลุงที่นั่งมาด้วยกันแกก็นั่งรอเหมือนกันครับ

ผมนั่งรอสักครู่ไม่รู้จะทำอะไรก็มองขึ้นไปเห็นของขายอยู่ริมฟุตบาทก็ลองเดินเล่นไปดูครับ มองฝั่งตรงข้ามที่เป็นตรอกซอกซอยก็มองเห็นแม่น้ำโขงครับเห็นโรงแรมฝั่งตรงข้ามที่เป็นเมืองเวียงจันทน์ สปป.ลาว ครับ

เดินไปมาเห็นแม่ค้าโปรยยิ้มชวนซื้อขนมผมก็เลยอุดหนุนสักหน่อยอันนี้คือปอเปี๊ยะสดข้างในเป็นเส้นขนมจีน ไข่ฝอย ผักสลัด ใบโหระพา พร้อมมีน้ำจิ่มให้ครับ ห่อนี้ 20 บาทครับ แบบทอดก็มีนะครับ

ภาพบรรยากาศบ้านเรือนที่อำเภอศรีเชียงใหม่

พอใกล้ถึงเวลาเก้าโมงครึ่งผมก็เดินกลับมาขึ้นรถเพื่อรอเวลารถออก

อำเภอต่อไปคืออำเภอสังคมครับอีก 39 กิโลจะถึง จังหวัดเลยก็เหลืออีก 190 กิโล

ตลอดทางที่รถวิ่งผมยังมองไม่เห็นทีท่าจะว่าเห็นวิวแม่น้ำโขงเลยจนพอมาถึงใกล้อำเภอสังคมก็เริ่มจะเห็นครับตลอดข้างทางก็เริ่มน่าสนใจขึ้นมาทีเทียว ทั้งภูเขา แม่น้ำ วิถีชีวิตของชาวบ้าน

ภาพร้านขายของฝากข้างทางครับ

ร้านอาหารริมโขง

รถวิ่งผ่านอำเภอสังคมมุ่งหน้าอำเภอปากชมของจังหวัดเลย ตลอดสองเส้นทางเราก็เริ่มเห็นบรรยากาศข้างทางที่สวยงามมากขึ้นครับ

บ้านเรือนที่ตั้งอยู่ริมโขง

รถวิ่งมาจนถึงเที่ยงพอดีพี่คนขับรถทำเวลาได้ตรงเวลาจริง ๆ ครับ เที่ยงพอดิบพอดีแกก็บอกว่าพักกินข้าวเที่ยงกันก่อน บ่ายโมงรถออก

ที่เห็นอยุ่ข้างหน้าคือตลาดสด บขส.ครับ ผมก็เดินตรงไปเผื่อเดินดูว่ามีอะไรบ้าง ตลาดก็มีสิ้นค้าขายทั่วไปครับ ผักผลไม้ร้านอาหารตามสั่ง

เจอร้านอาหารตามสั่งครับ ผมสั่งก๋วยเตี๋ยวกินที่นี้ครับ 40 บาท น้ำดื่มฟรีบริการตัวเอง

โต๊ะนั่งทานอาหาร

กินอิ่มผมเลยมาเดินเล่นรอบ ๆ ครับ วันที่ไปมีตลาดนัดพอดีครับ

ตลาดสด บขส.อยู่ติดแม่น้ำโขงครับ มีสวนสาธารณะขนาดเล็กให้เดินเล่นครับ ผมก็เดินเล่นชมบรรยากาศ

สวนสาธารณะครับอยํู่ติดริมโขง

พอถึงเวลาเกือบบ่ายโมงผมก็เตรียมตัวขึ้นรถุครับ อ๋อลืมบอกไปว่าที่นี้มีห้องน้ำสารธารณะบริการด้วยครับ สะอาดพอใช้ได้ครับ

บ่ายโมงรถออก็วิ่งตัดเข้ามาที่ตำบลบ้านธาตุุ โดยไม่ได้วิ่งบนถนนที่เลียบแม่น้ำโขงแล้วครับ พอถึงสามแยกบ้านธาตุพี่คนเก็บค่ารถก็เรียกผมให้เตรียมตัวลงและบอกเส้นทางที่จะต่อไปเชียงคานโดยให้ข้ามไปถนนอีกฝั่งหนึ่งรอรถตรงศาลาที่ติดกับป้อมตำรวจ ผมก็เดินไปตามทางที่พี่เขาบอก รอรถได้ไม่นานก็มีรถหกล้อที่ดัดแปลงเป็นรถสองแถวรับจ้างสีฟ้าหน้ารถเขียนว่า เลย-เชียงคาน วิ่งมาได้ประมาณ 20 กิโล รถก็จอดที่ท่ารถจากนั้นก็มีรถสามล้อเครื่องเข้ามาถามผมก็ตกลงราคากับเขาที่ 30 บาท ให้ไปส่งที่ ถ.ริมโขงครับ

มาถึงที่พักก็ประมาณบ่ายสามโมงเย็นได้ครับใช้เวลาเดินทางประมาณ 7 ชั่วโมงครับ นับว่าเป็นอีกเส้นทางหนึงที่ผมได้ทำตามที่ผมคิดไว้ตั้งใจไว้ครับ เพื่่อนผมที่อยู่หนองคายได้บอกว่าเส้นทางนี้อาจจะวิ่งได้อีกไม่นานเนื่องจากปัจจุบันมีคนเดินทางเส้นทางนี้น้อยลงแล้วและใช้เวลานานกว่าจะถึง ถ้าหากปิดไปจริงๆ คงน่าเสียดายไม่น้อยครับ ถ้าหากมีบริการรถตู้มาทำเส้นทางนี้ก็น่าจะดีไม่น้อยเหมือนกันครับ ต้องขอบคุณเพื่อนปุ๊กที่อยู่หนองคายและน้องแม็คด้วยครับที่อุตส่าห์เสียเวลาไปสอบถามเวลาเดินรถให้ก่อนขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ อาจจะเขียนหรือถ่ายทอดยังไม่เก่งแต่ก็ตั้งใจทำเป็นข้อมูลเผื่อมีประโยชน์กับใครบ้างนะครับ